De neus bestaat uit drie lagen, van buiten naar binnen. Aan de hand van een vergelijking met een huis leggen we de gelaagde structuur van de neus uit. De huid over de neus heeft verschillende diktes. Het is dun over de neusbrug, maar dikker over het onderste derde deel van de neus. Sommige patiënten hebben een dunne huid, andere hebben een dikke huid. De huid kan worden gezien als de bekleding of verf die het huis bedekt. Als de bekleding dik is, zullen de onderliggende structuren (kraakbeen en bot) minder uitgesproken zijn. Bij een dunne bekleding zijn de onderliggende structuren goed zichtbaar en zijn kleine oneffenheden zichtbaar voor het oog.

Groene pijl > beenderen van de bovenkaak (jukbeen) en neusbeenderen
Blauwe pijl > septum bevestigd aan het bovenste laterale kraakbeen
Rode pijl > lager lateraal kraakbeen

De neus wordt ondersteund door de bot- en kraakbeenstructuur. Het bovenste deel van de neus wordt ondersteund door de botten van de bovenkaak (jukbeen en neusbeenderen).

Het middelste derde deel van de neus wordt ondersteund door het septum dat aan het bovenste laterale kraakbeen is bevestigd. Deze kraakbeentjes ondersteunen het middelste deel van de neus. Verlies van steun leidt hier tot een zadelneus een misvorming waarbij de neusrug is ingezakt, of in sommige gevallen tot een septum perforatie (gat in het septum).

Het onderste derde deel van de neus wordt ondersteund door het onderste derde deel van het laterale kraakbeen. Deze kraakbeentjes zijn gebogen en vormen een hoek naar buiten toe om de karakteristieke vorm te geven aan de punt en een deel van de zijkanten van de neusgaten (alar). Ze helpen de punt en de neusgaten (alar) van de neus te ondersteunen.

Het tussenschot aan het bovenste laterale kraakbeen, het onderste laterale kraakbeen en de neusbeenderen geven de vorm van de neus (dit wordt tot op zekere hoogte ook beïnvloed door de dikte van de huid).